Het is alweer een poosje geleden dat ik wat geschreven heb. Het leek mij nu een goed moment om het nieuwe normaal eens aan te kaarten. We hebben allemaal last van het nieuwe normaal. Dit is geheel te wijten aan het Corona virus. Thuiswerken, anderhalve meter afstand, mondkapjes, winkels dicht en sinds 23 januari 2020 ook nog een avondklok. Wat mag nog wel? Als je in deze periode te horen hebt gekregen dat je (lever)kanker hebt dan wordt het nieuwe normaal nog iets uitgebreider.

Mijn nieuwe normaal

Laat ik eens beginnen met drinkvoeding. Voorgeschreven in het ziekenhuis omdat ik meer dan 8 kilo was afgevallen door mijn ziekte. Een flesje per dag. Later, toen ik bij een diëtiste was geweest, werd dat opgevoerd naar twee flesjes per dag. Drie flesjes als ik echt moeite had met eten. Een flesje staat ongeveer gelijk aan het eten van 500 gram Griekse yoghurt. Het vult dus wel 😉. De flesjes zijn klein en zijn er in verschillende smaken. Het is een soort van milkshake en niet echt vies, maar na verloop van tijd gaat het natuurlijk wel tegenstaan. Ik heb ze een poosje niet genomen, ze kwamen mijn oren uit. Nu drink ik ze weer braaf, want op gewicht blijven is belangrijk voor een eventuele operatie. In tegenstelling tot vele Nederlanders heb ik (helaas) geen last van de zogenaamde Corona kilo’s.

Wat ook anders is dan voor het Corona tijdperk is het feit dat ik veel meer slaap dan ik ooit gedaan heb. Logisch want mijn binnenin mijn lichaam wordt er hard gewerkt. Toch is het voor mijzelf raar dat ik soms 12 uur slaap.

Slimme meter

Naast het feit dat we bijna allemaal thuis zijn is het voor mij anders omdat ik thuis zit bij mijn vriend. Vroeger zag ik hem alleen in het weekend, nu zie ik hem elke dag. Hij zit echt thuis omdat hij niet kan thuiswerken. we zitten dus echt 24 uur per dag bij elkaar en dat gaat eigenlijk supergoed. Dat is een fijne constatering.

Grap was wel dat ik een bericht kreeg van mijn energieleverancier. In het bericht stond dat mijn slimme meter waarschijnlijk stuk was en dat ik zelf mijn meterstanden moest doorgeven. Ik heb ze maar even gebeld en medegedeeld dat ik sinds maart ergens anders verblijf wegens ziekte waardoor ik geen energie verbruik. De slimme meter is dus niet stuk, maar heeft gewoon niets te doen. Hopelijk zijn de leidingen niet bevroren nu we ineens een winterweek hebben, maar dat zal wel los lopen.

Ritme

Ik ben deze week weer begonnen om twee uurtjes per dag te werken. Geen deadlines, geen verplichtingen. Dit was op mijn verzoek, omdat ik merkte dat ik het gevoel bij het bedrijf begon te verliezen. Daarbij geeft het een beetje ritme. Ik verveel mij niet, maar niets moet en dat is raar als je gewend bent om te werken. Als je niets moet, dan is het elke dag weekend. Je weet op een gegeven moment niet meer welke dag het is.

Mijn enige uitstapjes in deze periode zijn mijn wandelingetjes. Twee weken terug kwam daar ineens een avontuur bij. Ik moest naar de tandarts. Mijn kies was afgebroken. Ze kon het gelukkig maken, maar dan moest het restant van de vulling worden weggeboord. Normaliter laat ik mij niet verdoven, maar deze keer dus wel (mijn nieuwe normaal?). Nou dat heb ik geweten, want een gedeelte van mijn tong is nu, twee weken later, nog steeds verdoofd! Dat gebeurd wel vaker en kan tot enkele weken/maanden duren. Je begrijpt wel dat ik gelijk dacht ‘dat heb ik weer’.  Een verdoving bij de tandarts gaat dus niet mijn nieuwe normaal worden.

Houd moed

Kortom we hebben allemaal last van het ons nieuwe normaal en moeten er maar gewoon het beste van zien te maken. Leuk is het niet, maar het kan altijd erger. Ik merk dat ik heftiger reageer om de  achteloosheid van sommige mensen. Dit is omdat het voor mij, en andere mensen in een risicogroep, gewoon grote consequenties heeft als het virus niet verdwijnt. Als mijn behandeling in het ziekenhuis niet kan doorgaan omdat men zo graag wil feesten o.i.d.. Of van die mensen die zeggen dat het allemaal wel meevalt. Stiekem denk ik dan wel eens “Ik hoop dat je wat overkomt, kijken of je dan ook nog zo’n grote mond hebt”. Want virus of niet, als je ziek bent dan krijg je sowieso te maken met een nieuw normaal.

Groet,
Marjan