Leuke titel, minder leuke blog. Ik was namelijk vergeten een afspraak te maken voor de jaarlijkse controle van mijn borsten. Niks voor mij, maar door de leverkanker en Corona had ik blijkbaar wat anders aan mijn hoofd. Maart vorig jaar kreeg ik de uitslag van de mammografie via de telefoon vanwege de lockdown. Normaal ben je in het ziekenhuis voor de uitslag en maak je gelijk na het gesprek met de arts een afspraak voor een jaar later. Nu dus niet. Gelukkig belde het ziekenhuis mij om een afspraak te maken.

Waarom?

Op 2 maart moest er dus een ritje richting Rotterdam gemaakt worden omdat ik daar voor mijn borsten onder behandeling ben. Gelukkig was het ziekenhuis begripvol met mijn huidige situatie en hadden ze de mammografie en de het gesprek met de arts (uitslag) op dezelfde dag ingepland. Ik moet jullie natuurlijk wel even uitleggen waarom ik mijn borsten jaarlijks moet laten controleren.

In 2016 werd bij mij DCIS graad 3 geconstateerd. Dat kan het  voorstadium van borstkanker zijn. Voordeel was dat ik er vroeg bij was, nadeel was dat het net zo behandeld wordt als borstkanker. In mijn geval betekende dat een borstsparende operatie met daarna bestralingen. Gelukkig hoefde ik geen chemo. Na deze operatie wordt je vijf jaar lang  jaarlijks gecontroleerd in het ziekenhuis. Na vijf jaar ben je ‘klaar’ en krijg je vervolgens de normale controles via het landelijke bevolkingsonderzoek.

Het vijfde jaar

Dit jaar is het vijfde jaar na de operatie, dus de laatste keer dat de controle in het ziekenhuis plaatsvindt. Na de mammografie moest ik een uurtje wachten en toen kreeg ik de uitslag. Ik wist al dat het een nieuwe arts zou zijn en hij had helaas geen goed nieuws. Hij zei dat ze wat hadden gezien op de mammografie. Hoogst waarschijnlijk is het ‘niks’ (lees littekenweefsel), maar ze willen dat zeker weten en dus stelde hij voor om een stereotactische borstpunctie te doen. Ik vertelde hem toen dat ik niet wist of dat zomaar kon, omdat ik onder behandeling was voor primaire leverkanker. Ik zei hem dat ik in oktober was ingespoten met radioactief materiaal dus dat ik niet wist of je dan zomaar in een borst kon gaan prikken. Zijn reactie was een beetje vreemd. Hij zei namelijk dat dat de zaak veranderde en ik mij op mijn lever moest concentreren en dat hij mij dan over zes maanden weer wilde oproepen voor een mammografie. Dus geen biopt. Ik vond dat een beetje raar. Ze hadden toch iets gezien? Ik zei hem dat ik het graag met mijn oncologische verpleegkundige uit het AMC wilde bespreken. Daarop zei hij dat het ‘niet handig was als dingen door elkaar zouden lopen’. Vervolgens liep hij naar de deur en zei hij dat hij mij in september weer zou zien. Hij riep de verpleegkundige en vertelde haar dat hij ‘mevrouw’ (ik dus) weer wilde zien in september en dat er een mammografie moest worden ingepland.

Met stomheid geslagen

Nou daar zat ik dus met stomheid geslagen in de spreekkamer. De verpleegkundige kwam binnen en zei dat ze voor september een mammografie had ingepland en dat het gesprek met de arts nog niet kon worden ingepland. Ik zei haar dat ik ook niet wist of ik in september zou komen. Ik vertelde haar wat er zojuist was voorgevallen en dat ik het liefst alles in het AMC wilde hebben. Dat het hele gesprek een beetje onwerkelijk voelde omdat ik nu niet wist wat er precies aan de hand was. Hij had wat gezien, wilde een biopt en nu hij weet van de leverkanker wil hij ineens 6 maanden wachten…
De verpleegkundige begreep mijn verwarring.

De volgende dag heb ik direct de verpleegkundige gebeld. Die vond het ook een raar verhaal. Na overleg met een mammaverpleegkundige was de conclusie dat het inderdaad beter was om eventuele behandeling in het AMC voort te zetten.

Kastje naar de muur

Ik moest dus contact opnemen met het ziekenhuis in de omgeving van Rotterdam om aan te geven dat mijn dossier wilde overhevelen naar het AMC. Nou dat was een projectje hoor. Het kastje naar de muur avontuur. Ik ben twee dagen bezig geweest om het voor elkaar te krijgen! Tig telefoontjes om vervolgens weer bij de telefoniste uit te komen. Echt om moedeloos van te worden. Uiteindelijk ben ik heel boos geworden tegen de telefoniste. Het arme mens kon er ook niks aan doen, maar het heeft wel geholpen.

Ik had inmiddels wel het verslag van mijn mammografie gelezen en daarin stond dat rechts (de borst waar ik de borstsparende operatie heb gehad) geclassificeerd was als BIRADS 3. De uitslag van de mammografie wordt aangegeven met een ‘BI-RADS’.
BI-RADS 3 houdt in “Er is een afwijking gevonden die heel waarschijnlijk goedaardig is. De kans op kwaadaardigheid is kleiner dan 2%. Je kunt nog een punctie krijgen, of na zes maanden opnieuw een mammografie”. Nu weet ik wel waarom de arts in eerste instantie zei “biopt” en daar later op terug kwam.

Stereotactische biopt

Er staat dan wel leuk geschreven dat de gevonden afwijking ‘heel waarschijnlijk goedaardig’  is, maar daar trap ik niet in. Bij mijn lever werd ook gezegd dat het 9 van de 10 keer niet iets kwaadaardigs zou zijn en we weten hoe dat is gegaan.
Gister werd ik gebeld door de mammaverpleegkundige van het AMC. Mijn dossier hadden ze ontvangen en ze had het ook al samen met de radioloog doorgenomen. De keus is aan mij of ik nu een stereotactische biopt wil of later (over 6 maanden). Ik zei dat ik het nu wel wil. Je kan het maar gehad hebben. Als er wat zit dan wil ik het weten ook. Aanval is de beste verdediging. Dus volgende week gaat het gebeuren, mijn eerste biopt van 2021…. en een paar dagen later de uitslag.  

Groetjes,
Marjan