Er is de afgelopen twee weken veel gebeurd. Een galwegscintigrafie, mee gedaan met een wetenschappelijk onderzoek (waar ik een andere keer over zal schrijven), een gesprek met de chirurg, gesprek met de anesthesist en mijn vaccinatie. Maar het belangrijkste nieuws is toch wel dat ik gistermiddag een datum heb gekregen voor mijn operatie! Maar ik zal bij het begin beginnen.

Uniek geval

Zoals ik in een eerder blog al had geschreven, moesten er nog wat aanvullende onderzoeken plaatsvinden. Deze onderzoeken zijn gericht op het functioneren van mijn lever. De galwegscintigrafie heb ik inmiddels gehad en dezelfde middag had ik een video-call met de chirurg. De chirurg vertelde mij dat ik een uniek geval ben. In de tien jaar dat zij de SIRT behandeling toepassen hebben ze namelijk nog nooit meegemaakt dat het zo goed aanslaat. Mijn grootste tumor was 13 cm groot, drie maanden na de SIRT behandeling was hij geslonken naar 6,5 cm en nog weer drie maanden later was hij geslonken tot 5,2 cm. Nog steeds best groot, maar wel een behoorlijk kopje kleiner gemaakt. De andere, kleinere, tumoren zijn eveneens geslonken.

Doordat de grootste tumor zo geslonken is, is het nu wel mogelijk om te opereren. Bijkomend voordeel is dat ik in goede conditie ben en dat ik jong ben. Ja jullie lezen het goed! Ik ben jong. Altijd fijn als jouw kanker normaliter bij oudere mannen voorkomt, dan ben je met je 53 gewoon jong 😉. Een nadeel is dat de kanker in de lever is ontstaan, zonder onderliggende leverziekte. Dit is een nadeel omdat de kans dat het dan weer zomaar ontstaat niet ondenkbaar is. Aan de andere kant krijgt niemand garanties in het leven.

Hemihepatectomie

De operatie die ik ga krijgen heet een hemihepatectomie. Dit betekent dat een deel van de lever wordt verwijderd. In mijn geval de rechterkant (op het plaatje zijn dat segmenten V, VI, VII, en VIII). De rechterkant van de lever is het grootste deel van de lever. Nu hebben ze wel al gezien dat mijn linkerkant al iets in volume is toegenomen dus dat is goed. Het is de bedoeling dat die na de operatie gaat groeien (het levervolume dat overblijft, moet minimaal 30% bedragen van het oorspronkelijke volume). Mocht je meer willen weten over deze ingreep dan staat er onder het tabblad achtergrondinfo een document hierover.

Het wordt een zogenaamde open operatie, dat wil zeggen dat de chirurg een snede van minstens 20 cm maakt om toegang te krijgen tot de buik (J-incisie of snede onder de ribbenboog). Het is een zware operatie die circa een halve dag gaat duren en ik zal in ieder geval een nacht op de Intensive Care moeten doorbrengen. Daarna ga je naar een gewone kamer en het verblijf zal circa 7 dagen duren. De chirurg gaf aan dat het grootste gevaar schuilt in eventuele complicaties die na de operatie kunnen optreden.

De chirurg zei eerlijk dat hij niet weet wat voor winst het zal opleveren. Je zou namelijk denken dat als de tumoren zich in de rechter leverhelft bevinden en je haalt die weg, dat het dan opgelost is. Als je met een roze bril zou kijken dan is dat ook zo. Waarschijnlijk zal de waarheid ergens in het midden liggen. Voordeel is nu wel dat ik natuurlijk onder controle blijf staan, dus zal het niet voorkomen dat er weer iets kan groeien tot een formaat van een gebaksbordje.

Anesthesist

Afgelopen week belde de anesthesist. Ik moest allerlei vragen beantwoorden en toen ging ze de procedure uitleggen. De operatie zal onder algehele narcose plaatsvinden en ik krijg dan ook nog iets wat een epidurale anesthesie heet. Het is een ruggenprik, waarbij een dun slangetje (katheter) wordt ingebracht in je rug. Dit slangetje is aangesloten op een pomp waardoor ze tijdens en na de operatie beter de pijn kunnen bestrijden. Iedere dag komt het pijnteam langs om te kijken hoe het met de pijn gaat. Ik zal een dag voor de operatie worden opgenomen. Ik ben dus maar direct pyjama’s gaan kopen. Korte mouwen en knoopjes aan de voorkant.

Stroomversnelling

En toen kwam de dag van mijn vaccinatie. Het heeft wat moeite gekost, maar uiteindelijk ben ik gistermiddag gevaccineerd met Pfizer. Onderweg naar de locatie ging mijn telefoon. Het ziekenhuis. Aangezien ik nog een CT-scan op het programma had staan (vandaag), dacht ik dat het daarover zou gaan. Het ging echter over iets anders. De mevrouw aan de andere kant van de lijn zei: “Je staat voor a.s. woensdag gepland voor je operatie. We weten dat het kort dag is omdat je morgen nog een CT-scan moet en maandag nog een gesprek hebt met de chirurg, maar we hebben plek dus vandaar”. *Slik*. Nu moet ik maandag na het gesprek met de chirurg nog even een Corona test doen en dan wordt ik dinsdag opgenomen en woensdag onder het mes. Dus je snapt, alles zit ineens in een stroomversnelling.

Ben ik zenuwachtig? Nog niet. Op dit moment denk ik alleen maar aan dat wattenstaafje in mijn neus van de Corona test. Ik geef mij gewoon over aan de experts. Ik heb mijn werk gedaan. Ik heb gezorgd dat ik in een goede conditie ben, weer op een goed gewicht ben en meer kan ik niet doen. Ik kan alleen maar hopen. En als jullie ook voor mij hopen dan ga ik er vanuit dat ik snel weer op de been ben. Weet niet of ik nog een blog online ga zetten na mijn afspraak met de chirurg, dus voor nu zeg ik: Tot snel.

Groet,
Marjan