We zijn allemaal wel toe aan wat positief nieuws toch? Helemaal als je het nieuws kijkt. Zielige gasten die de boel vernielen onder de noemer dat ze het zogenaamd het niet eens zijn met de Coronamaatregelen en de avondklok. Een ziekenhuis aanvallen? Echt dan spoor je niet. Dit soort gasten staan het hardst te janken als ze zelf wat hebben. Maar ja, druk maken is niet goed voor mij, dus op naar positiever nieuws.
Lees verder
Vandaag is het donderdag 14 januari 2021. Aanstaande maandag moet ik naar het ziekenhuis voor een MRI en bloedprikken. Een week later mag ik terug voor de uitslag. De drie maanden wachten na mij SIRT behandeling zijn dus bijna voorbij. Eindelijk!
Lees verder
Een nieuw jaar… wat zal dat gaan brengen? Ik wil iedereen in ieder geval een “gelukkiger nieuwjaar” wensen, zoals ook te horen was in de irritante Aldi commercial. Eindelijk 2020 voorbij, het Corona jaar. Maar hoe gaan we 2021 dan noemen? Volgens mij zal 2021 ook gewoon in het teken van Corona staan. Gisteravond was te horen dat de lockdown waarschijnlijk langer gaat duren dan 19 januari. Gelukkig zijn ze vandaag dan eindelijk gestart met vaccineren en ik ben blij dat eerst het zorgpersoneel aan de beurt komt.
Wat zal 2021 mij brengen? Geen idee. Mijn blog vandaag staat in ieder geval in het teken van mijn SIRT behandeling die ik in oktober 2020 heb ondergaan.
Lees verder
Voordat jullie van je stoel vallen van verbazing. Ik ben niet stiekem getrouwd. Als je nieuwsgierig bent waarom ik deze foto heb gekozen dan zit er maar één ding op…verder lezen.
Lees verder
In mijn eerste blog schreef ik dat ik voor mijn constante vermoeidheid en lichamelijke klachten een goede reden dacht te hebben. Ik denk dat veel mensen die ineens wat klachten krijgen niet direct van het ergste uitgaan. Je kijkt het even aan en soms denk je, net als ik, dat je wel weet waarom je die klacht(en) ineens hebt. Op het moment dat je dingen letterlijk gaat bijhouden merk je dat er misschien toch iets meer aan de hand is.
Lees verder
Op 14 augustus 2020 moest ik dus naar het ziekenhuis voor een MRI van de abdomen. Ik ben niet claustrofobisch, maar het maken van een MRI vind ik toch erg spannend. Hoe vaker ik het moet ondergaan, hoe vervelender ik het vind worden. Je weet dat je stil moet liggen, maar een kwartier lijkt in dat ding wel een uur te duren. Voor deze MRI moest ik af en toe juist diep inademen, uitademen en mijn adem vasthouden. Doordat ik dit een paar keer moest doen is het voorbij voor ik het weet. Enkele dagen later zag ik in mijn ziekenhuis portaal dat ik de uitslag op 4 september kan verwachten via een telefonisch consult met de MDL-specialist. 21 dagen wachten…
Lees verder
Leverkanker 