Als ik naar fysiotherapie ga loop ik langs een Centrum voor Leven met Kanker. Dit is een inloophuis. Verschillende mensen hadden mij hier al op geattendeerd en ik had zelf iets van ‘Nah niks voor mij’. Maar ik ben toch een keer naar binnen gelopen.
Lees verder
Voordat jullie van je stoel vallen van verbazing. Ik ben niet stiekem getrouwd. Als je nieuwsgierig bent waarom ik deze foto heb gekozen dan zit er maar één ding op…verder lezen.
Lees verder
Daar werd ik dan de onderzoekskamer binnengereden. De arts moest bij mijn rechterflank zijn dus daar ging mijn deken, mijn operatiejasje moest omhoog en verdere voorbereidingen voor de biopsie werden getroffen. Geen warm welkom dus. Ik kreeg wat koude gel op mijn rechterflank, dit was omdat de arts met een echoapparaat de ideale plek moest zoeken voor de leverbiopsie. Uiteindelijk resulteerde dit in een ongemakkelijke houding op mijn linkerzijde met mijn bovenlichaam half over een kussen gedrapeerd. Geen fijne houding, maar de biopsie duurde toch niet lang.
Lees verder
Dinsdag 1 september 2020, de dag van de onderzoeken, zal ik niet snel vergeten omdat alles anders liep dan zou moeten. Helaas niet in positieve zin. Ik schrijf dit ruim twee maanden nadat het heeft plaatsgevonden, maar het voelt alsof het gister is gebeurd. Het bloedprikken voor stollingsonderzoek en de CT-scan met contrastvloeistof verliep soepel. Daarna moest ik naar de afdeling Dagopname voor de leverbiopsie. Deze afdeling lag vol, waardoor ik mij op een andere afdeling moest melden. Toen ik daar aankwam schoot de verpleegkundige die mij op kwam halen in paniek.
Lees verder
Leverkanker 