Laat ik het deze keer eens hebben over luisteren. Ik heb het dan niet over luisteren naar muziek, maar over luisteren naar je lichaam. Klinkt misschien een beetje zweverig, maar wees gerust dit wordt geen zweverige blog.
Lees verder
Op 17 september moest ik al vroeg bij het AMC zijn voor de miltpunctie. Bloednerveus was ik vanwege mijn slechte ervaring met mijn leverpunctie. Iedereen was erg begripvol en super lief. Ze vertelde mij dat de wond zou worden afgesloten met een plug, dit deden ze voor de zekerheid, gezien mijn problemen met de leverpunctie. Net als bij de leverpunctie werden er drie ‘hapjes’ genomen en na afloop moest ik een uur plat op mijn milt blijven liggen op de verkoeverkamer. Daarna mocht ik weer normaal liggen. Na anderhalf uur mocht ik weer huiswaarts.
Lees verder
Twee dagen na mijn ontslag uit het ziekenhuis hebben we een afspraak met de MDL-specialist voor de uitslag van de leverbiopsie. Dit was op vrijdag 4 september. Achteraf kan ik zeggen dat dit best telefonisch had kunnen plaatsvinden, de uitslag was namelijk nog niet compleet. Het enige waar we dus 120 km voor hadden gereden was om te horen dat het nu duidelijk is dat het om een kwaadaardige tumor in de lever gaat. Op dat moment waren ze dus nog aan het onderzoeken om wat voor soort levertumor het ging. Er was ruimte om vragen te stellen, maar dat was een beetje nutteloos omdat we dus nog niet zeker wisten om wat voor soort levertumor het ging. Dus na 30 minuten stonden we weer buiten en konden we weer 120 km terug rijden.
Lees verder
Daar werd ik dan de onderzoekskamer binnengereden. De arts moest bij mijn rechterflank zijn dus daar ging mijn deken, mijn operatiejasje moest omhoog en verdere voorbereidingen voor de biopsie werden getroffen. Geen warm welkom dus. Ik kreeg wat koude gel op mijn rechterflank, dit was omdat de arts met een echoapparaat de ideale plek moest zoeken voor de leverbiopsie. Uiteindelijk resulteerde dit in een ongemakkelijke houding op mijn linkerzijde met mijn bovenlichaam half over een kussen gedrapeerd. Geen fijne houding, maar de biopsie duurde toch niet lang.
Lees verder
Voor mij begon het met pijn in mijn rechterzij, net onder mijn ribben. Het voelde als een spierverrekking. Ik dacht dat ik een verkeerde draai had gemaakt of iets te zwaar getild. Dit was begin juni 2020. Voor zover ik mij kon herinneren had ik dat al twee keer eerder gehad, eind 2019. Geen prettig gevoel, want slapen ging alleen nog maar op de bank. Half zittend. Ik smeerde er steeds wat Biofreeze of Voltaren Emulgel op en na een paar dagen was het weg. Ik was er toch niet helemaal gerust op, dus ik ben vanaf juni een klachtendagboek bij gaan houden. Toen viel het mij op dat het af en toe ook gepaard ging met extreem nachtzweten. Niet zo vreemd, dacht ik, zal de overgang wel zijn.
Lees verder
Leverkanker 