Zoals ik in mijn vorige post had geschreven had ik op 19 september 2022 mijn eerste behandeling met Atezolizumab en Bevacizumab gekregen. Deze ‘cocktail’ krijg ik normaliter iedere drie weken toegediend, maar Corona gooide roet in het eten.

Corona

Ruim twee en een half jaar was het ons gelukt om Corona buiten de deur te houden. Op zich al een hele prestatie. Beperkt contact, altijd voorzichtig, maar uiteindelijk toch gekregen. Misschien ook wel omdat mijn immuunsysteem nu niet optimaal werkt. Natuurlijk is de timing met dit soort dingen nooit goed, maar een week eerder was ‘beter’ geweest. Ik kreeg het nu vier dagen voor mijn tweede behandeling waardoor deze logischerwijs niet door kon gaan. Dat vond ik nog erger dan Corona. Ik moest van de oncologische verpleegkundige mij wel officieel bij de GGD laten testen, met helaas hetzelfde resultaat. We zaten al een paar dagen in zelfisolatie en dat moest ik tien dagen volhouden. Dat was niet heel ingewikkeld omdat mijn man het ook had.

De klachten begonnen met een loopneus, daarna kreeg ik een beetje een rauwe keel. Je denkt eerst nog aan een verkoudheid vanwege het seizoen. Door de behandeling had ik het al continue koud, maar dat was nu nog een graadje erger. Ik heb het echt nog nooit zó koud gehad. Op een gegeven moment was ook mijn geur en smaak weg en kreeg ik het benauwd met  een vervelende kriebelhoest. Gelukkig zijn nu na drie weken de meeste klachten weg, alleen de kriebelhoest en hese stem zijn er nog.

Tweede behandeling

De tweede behandeling was dus een week verschoven, precies na de tien dagen zelfisolatie. Men zegt dat je klachtenvrij moet zijn als je naar het ziekenhuis gaat, maar dat is haast onmogelijk. Mijn hoestje bijvoorbeeld, daar zal ik voorlopig nog wel even last van hebben. Het belangrijkste was dat ik Corona vrij was en niet besmettelijk. Dus vol goede moed vroeg naar de afdeling omdat ik een warmtepack op mijn arm wilde hebben. De vorige keer hadden ze aangegeven dat dat zou kunnen helpen bij het prikken, zodat ik het niet weer zes pogingen moest ondergaan. Nou gelukkig heeft het geholpen, want het aanleggen van het infuus ging nu in één keer! Zo fijn. Dus e-reader op schoot en ondertussen druppelde het medicijn mijn lichaam in (zie foto).

Tot mijn verbazing hadden de meeste mensen iemand bij zich. Ons was de vorige keer verteld dat begeleiding alleen bij de eerste behandeling toegestaan was en dat bij de volgende behandelingen de begeleider in de wachtruimte moest wachten. Dit vanwege Corona. Iedereen op de dagbehandeling is toch kwetsbaar dus een logische beslissing. Blijkbaar vond de leiding van het ziekenhuis deze maatregel te streng en hebben ze hem opgeheven. Ik zei dat het een raar moment was om de maatregel op te heffen op het moment dat het griepseizoen begint en de Corona gevallen weer toenemen. Onnodig te zeggen dat het verplegend personeel daar ook zo over dacht.

Bijwerkingen

De bijwerkingen met betrekking tot de behandeling vallen tot nu toe mee. Ik heb zo nu en dan last van nachtelijk zweten en merk wel dat ik wat sneller moe ben. Ik werk gewoon mijn 32 uur en soms is dat best pittig. Helemaal omdat ik vroeger gewoon doorging tot iets af was en ik nu gewoon na 8 uur werken echt moet stoppen. Dat lukt niet altijd door de aard van mijn werk en omdat ik niet altijd streng ben.
Door de behandeling kun je ook last krijgen van je slijmvliezen. Dat kan zich uiten op verschillende manieren. Bij mij uit dat zich door snel bloedend tandvlees en een droge vagina. Met name dat laatste is ongemakkelijk vooral omdat ik veel wandel. Het is branderig gevoel en soms is het zo geïrriteerd dat het een beetje bloed. Kan moeilijk wijdbeens gaan lopen 😊. De oncologische verpleegkundige gaf als tip om zonder onderbroek te slapen. Dat helpt wel wat. Ik heb wel een schone onderbroek onder mijn kussen liggen, want stel je voor dat er brand uitbreekt… Misschien valt bovenstaande info voor sommigen van jullie onder de noemer ‘te persoonlijke informatie’, maar jammer dan. Bijwerkingen zijn bijwerkingen en ik heb geen zin om dingen achter te houden, het is immers ook mijn dagboek.

Komende maandag ga ik voor de derde behandeling en half december krijg ik mijn eerste controle scan.

Veel liefs,
Marjan