Auteursarchief: Marjan

Een dagje op de spoedeisende hulp

Soms kabbelen de dagen voorbij en gebeurd er vrij weinig en plots staat je leven weer even op zijn kop. Dat was de afgelopen week voor ons.

Lees verder

Pluk de dag….of niet

Ik vind mijzelf een realist. Mijn glas is niet half vol, maar ook niet half leeg. Vanaf het begin van mijn ziekte in 2020 heb ik op gezette tijden het ‘advies’ gekregen dat je moet leven in het nu en dat je vooral moet leven volgens het spreekwoord Pluk de Dag. Hoogstwaarschijnlijk dachten ze daarbij achteraan: ‘nu het nog kan’.

Lees verder

Ik vlieg door mijn behandelopties heen

In mijn vorige blog hadden we een goede reden om een klein gebakje te eten. Ik sprak toen de hoop uit dat dit misschien betekende dat de lente was aangebroken in mijn, tot dan toe, niet zo zonnige ziekte verloop. Net zoals de lente in de natuur nog op zich laat wachten is dat bij mij ook het geval.

Lees verder

Het houdt niet op

Na het verschijnen van mijn laatste blog ben ik inmiddels alweer drie keer in het ziekenhuis geweest. Twee keer voor controle en één keer om bloed te prikken en medicijnen op te halen.

Lees verder

Geen  goed nieuws

Het was de bedoeling dat ik deze blog begin februari zou schrijven, maar ik had zoveel last van bijwerkingen dat het niet is gelukt. Op maandag 30 januari kregen wij de uitslag van de scan en dat zou duidelijk maken of mijn huidige behandeling door zou kunnen gaan of dat er naar een alternatief moest worden gekeken. Toen de oncologische verpleegkundige ons kwam ophalen zagen we aan haar lichaamshouding al dat het geen goed nieuws was.

Lees verder

Het wachten bijna voorbij

Sinds 19 december 2022 ben ik aan het wachten of mijn kanker nou pseudoprogressie of echte progressie doormaakt. Inmiddels is het 25 januari 2023 en is het wachten bijna voorbij. De afgelopen periode stond daarom vooral in het teken van hoop en vrees.

Lees verder

Pseudoprogressie

Klimaatklever gaat de geschiedenis in als hét Van Dale Woord van het Jaar 2022. Nou ik heb er ook eentje: Pseudoprogressie. Dit woord heb ik 19 december gehoord van mijn arts. Wat het is vertel ik later.

Lees verder

Bloed op de muur

De tijd vliegt, het is alweer december. Ik heb inmiddels alweer vier behandelingen achter de rug en deze maand staat er nog eentje op de agenda. Ook krijg ik deze maand mijn eerste controle scan. Deze gaan ze dan vergelijken met de scan van begin september. Best spannend en het resultaat krijg ik voor de kerstdagen…dat is minder.

Lees verder

Uitgestelde behandeling vanwege Corona

Zoals ik in mijn vorige post had geschreven had ik op 19 september 2022 mijn eerste behandeling met Atezolizumab en Bevacizumab gekregen. Deze ‘cocktail’ krijg ik normaliter iedere drie weken toegediend, maar Corona gooide roet in het eten.

Lees verder