Sinds 19 december 2022 ben ik aan het wachten of mijn kanker nou pseudoprogressie of echte progressie doormaakt. Inmiddels is het 25 januari 2023 en is het wachten bijna voorbij. De afgelopen periode stond daarom vooral in het teken van hoop en vrees.
Lees verder
Zoals ik in mijn vorige post had geschreven had ik op 19 september 2022 mijn eerste behandeling met Atezolizumab en Bevacizumab gekregen. Deze ‘cocktail’ krijg ik normaliter iedere drie weken toegediend, maar Corona gooide roet in het eten.
Lees verder
Mijn vorige bericht eindigde ik met de woorden: “Ik zal proberen de volgende keer iets sneller wat te schrijven.” Nou… niet dus want dit schreef ik begin november. Eigenlijk had ik genoeg te schrijven, maar kon er gewoonweg de tijd niet voor vinden. De overstap van patiënt naar de ‘gewone’ wereld is een soort van topsport. Alleen de mensen die hetzelfde hebben ervaren zullen dit herkennen en beamen.
Lees verder
Zin in een ritje in de achtbaan? Lees dan vooral door. Toen ik 7 juni mijn blog ‘rood licht’ online plaatste kon ik niet vermoeden dat op 10 juni alles weer heel anders zou zijn.
Lees verder
Er is de afgelopen twee weken veel gebeurd. Een galwegscintigrafie, mee gedaan met een wetenschappelijk onderzoek (waar ik een andere keer over zal schrijven), een gesprek met de chirurg, gesprek met de anesthesist en mijn vaccinatie. Maar het belangrijkste nieuws is toch wel dat ik gistermiddag een datum heb gekregen voor mijn operatie! Maar ik zal bij het begin beginnen.
Lees verder
Ken je dat? Dat je iets hoort en denkt ‘zal wel’ of ‘ver van mijn bed show’ en dat later blijkt dat het jouw werkelijkheid is geworden. We hebben het onlangs allemaal meegemaakt met Corona, want toen wij eind 2019 op het nieuws hoorde over COVID-19 en men later sprak over een pandemie dachten we toch ‘ach dat is niet op mij van toepassing’. Totdat het ineens wel zo was.
Lees verder
Nou ik heb oranje licht van het ziekenhuis. Dat betekent dat ik in aanmerking kom voor een operatie (leverresectie), maar dat aanvullend onderzoek moet uitwijzen of ik geschikt ben voor een operatie. Vandaar het oranje licht. De chirurg ziet eerder dat het stoplicht op groen springt dan dat het op rood springt, maar dat weten we na de onderzoeken pas zeker.
Lees verder
Het is alweer een maand geleden dat ik mijn laatste blog heb geschreven. Sorry daarvoor. Ik ben het ziek zijn een beetje beu. Maar ja, zo werkt dat natuurlijk niet. Het is bijna hetzelfde als zeggen dat de rek er bij de mensen uit is betreffende Corona. Je kan het allemaal wel zat zijn, maar daarmee gaat het niet weg.
Lees verder
Leuke titel, minder leuke blog. Ik was namelijk vergeten een afspraak te maken voor de jaarlijkse controle van mijn borsten. Niks voor mij, maar door de leverkanker en Corona had ik blijkbaar wat anders aan mijn hoofd. Maart vorig jaar kreeg ik de uitslag van de mammografie via de telefoon vanwege de lockdown. Normaal ben je in het ziekenhuis voor de uitslag en maak je gelijk na het gesprek met de arts een afspraak voor een jaar later. Nu dus niet. Gelukkig belde het ziekenhuis mij om een afspraak te maken.
Lees verder
Het is alweer een poosje geleden dat ik wat geschreven heb. Het leek mij nu een goed moment om het nieuwe normaal eens aan te kaarten. We hebben allemaal last van het nieuwe normaal. Dit is geheel te wijten aan het Corona virus. Thuiswerken, anderhalve meter afstand, mondkapjes, winkels dicht en sinds 23 januari 2020 ook nog een avondklok. Wat mag nog wel? Als je in deze periode te horen hebt gekregen dat je (lever)kanker hebt dan wordt het nieuwe normaal nog iets uitgebreider.
Lees verder
Leverkanker 