
Soms kabbelen de dagen voorbij en gebeurd er vrij weinig en plots staat je leven weer even op zijn kop. Dat was de afgelopen week voor ons.
Lees verderSoms kabbelen de dagen voorbij en gebeurd er vrij weinig en plots staat je leven weer even op zijn kop. Dat was de afgelopen week voor ons.
Lees verderRustig maar gestaag werk ik aan het weer op krachten komen en op naar een ‘normaal’ leven. Dat doe ik met behulp van fysiotherapie, zwemmen, wandelen, goed eten en slapen. Ik ben op de goede weg, maar helaas gooit mijn lichaam weer roet in het eten.
Lees verderAls ik naar fysiotherapie ga loop ik langs een Centrum voor Leven met Kanker. Dit is een inloophuis. Verschillende mensen hadden mij hier al op geattendeerd en ik had zelf iets van ‘Nah niks voor mij’. Maar ik ben toch een keer naar binnen gelopen.
Lees verderMijn vorige blog eindigde ik met te vetellen dat ik op 24 juni werd ontslagen werd uit het ziekenhuis en dat ik dat spannend vond, maar ook wel fijn. Spannend was het zeker, want weg was die alarmknop bij je bed. Gelukkig kwam er ook veel voor terug. Weer in je vertrouwde omgeving zijn bij de mensen die je liefhebt, huisgemaakte maaltijden en rust.
Lees verder